Als kind was ik bang voor de tekeningen van Carl Hollander (1934-1995)
Zelfs de meest vrolijke en onschuldige taferelen hebben bij Hollander een donkere uitstraling, alsof de alledaagse werkelijkheid zò uit de bocht zou kunnen vliegen, en de waanzin op de loer ligt.
Misschien is het alleen dat de illustraties eigenlijk zwart-wit tekeningen lijken te zijn met ook nog een laagje kleur, waardoor ze iets broeierigs sombers hebben.
Toch vind ik zijn werk inmiddels prachtig.
(En eerlijk gezegd was ik nogal snel bang, ik vond Fiep Westendorp's Jip en Janneke ook griezels, met die gaatjes in hun kop in plaats van ogen!)
Reactie schrijven