Ik kan niet anders dan enorme bewondering hebben voor het werk van de Belgische illustrator Ingrid Godon (1958)
Haar figuren zijn niet realistisch getekend, maar wel absoluut herkenbaar en geloofwaardig.
Of het nu gaat om de vriendelijke figuren uit Ik en beer of Wachten op matroos, of de figuren uit bijvoorbeeld Ik wou en Ik denk, die een wat donkerder kant hebben: ze zijn allemaal levende mensen.
Reactie schrijven