Een van de kunstenaars waar ik als puber van hield, en een van de eerste bij wie ik me begon af te vragen 'hoe hij dat toch deed', is Henri de Toulouse-Lautrec (1864-1901).
Kleurrijk, zwierig, niet te zoet door zijn voorliefde voor de rafelrandjes van het leven, een makkelijk 'instappertje' misschien.
Te vaak gezien inmiddels om nu nog van op te kijken.
Maar toch... Lautrec's werk is ook gewoon ontzettend goed en divers.
Behalve enigszins vileine portretten van de society van de belle époque schilderde hij ook liefdevolle portretten en alledaagse scenes, van vrouwen aan het werk of aan hun toilet.
Meer dan waard om het weer eens goed te bekijken!
Reactie schrijven