Tja, wat is het nou met het werk van de Japanse kunstenares Miroco Machiko (1981)?
Het lijkt 'onhandig' getekend, altijd helemaal bladvullend, de vorm van het onderwerp aangepast aan -en beperkt door- het formaat van het papier.
Hierdoor lijkt het eerst alsof het om het werk van een kind gaat. Dat vind ik eigenlijk een beetje vervelend, alsof het een truc is.
Maar tegelijkertijd vind ik het bijzonder aantrekkelijk, en niet (alleen) door het charmant kinderlijke, maar ook door de prachtige volle kleuren, en ja, toch ook wel de compositie.
Die is toch minder toevallig dan je in eerste instantie denkt.
Reactie schrijven